ПРАВО НА ИЗБОР или СУДБИНА?

       Оваа тема (иако блиска за нашите простори) претставува една од најдискутабилните теми, која со својата актуелност, личните искуства и влијанието на разни тумачи на нејзината суштина (пред се верските заедници), постојано не става во дилема: - Дали нашите животни патишта се одвиваат според нашиот избор (право на слободна воља), или пак се е однапред предодредено (судбина).
     Кога работите се случуваат во согласност со нашите желби, тогаш се вели дека тоа е слободна воља, односно дека тоа е исполнување на нашето право на избор. Кога мислите и желбите се во спротивност со тоа што се случило, тогаш велиме дека тоа е судбина - како нешто на кое ние не можеме да влијаеме, нешто што е предодредено од некоја виша сила и без никакво учество од наша страна.
     Во христијанството, на овие поими се гледа малку поинаку:  Бог ни дал право на избор - или ќе одиме по Божјиот пат (според принципите на Библијата) и ќе ја заслужиме Божјата милост за вечен живот, или ќе живееме надвор од Божјите закони, препуштајќи им се на недозволените овоземски задоволства.
     За повеќето различни Христијански верски заедници (нема да ги наречам секти, бидејќи секоја од нив за себе смета дека е онаа вистинската која доследно ја применува Библијата и оди по Божјиот пат), судбина не постои. Според нив се зависи од нас и нашиот избор. Иако Стариот Завет (првата книга од Библијата, пред раѓањето на Исус) изобилува со разни пророчанства (нешто кое ќе се случи во иднина, а е однапред предодредено) кои се исполнуваат, но сепак во Новиот Завет се бара основата за негирање на судбината преку поуките на Исус за лажни пророци кои ќе се јават после него и на кои не треба да им се верува.  Бидејќи ова е премногу долга и дискутабилна тема, можеби нешто ќе напишам во следните постови.
     Секој од нас живее со своето лично уверување кое е одраз на нашето еволутивно ниво односно нивото на нашето спознание. За некои судбината се сведува на "слобода на изборот", а за други судбината одредува се, па дури и правото на избор. Оние кои се бават со прорекување на случувања во иднината, уверени се дека никогаш и ништо не е случајно. Меѓутоа најголем дел од нив своите уверувања ги темелат на природните законитости кои се универзални, а нашето спознание е ограничено само на мал број на природни закони кои ги знаеме и применуваме. Најчесто, дури и при нашето право на избор, правиме грешки и го избираме лошото место доброто за нас - поради непознавање на универзалните природни законитости.
      За да си помогнеме, некои законитости кои ни се познати, мораме да ги почитуваме и применуваме. Еден од најтемелните закони на животот е Законот за  меѓусебната поврзаност на ПРИЧИНАТА И ПОСЛЕДИЦАТА. Причината и последицата се основа на се. Животот е причински поврзан - ако створиме причина, се јавува и последица. Ако причината е семето кое сме го посадиле, растението ќе биде последицата. ПРИЧИНАТА И ПОСЛЕДИЦАТА се најцврстата врска со целокупниот процес на живеење. Од ова можеме да заклучиме дека последицата (квалитетот на нашето живеење) е резултат на причината која ја предизвикала таа последица (која некогаш може да биде одраз на нашето дејствување за да створиме таква причина, но некогаш причината може да биде независна од нашата воља). Значи, и кога постои судбина (произлезена од причини на кои ние не сме можеле да влијаеме), ние можеме да делуваме за делумна или целосна промена на таа судбина, со создавање на причина за поволна последица по нас.
      Можеби горното објаснување е логично и поприфатливо за нашето свесно дејствување, но подобри резултати можат да се постигнат ако прво ја создадеме последицата а причината ќе ја прати таа последица. На прв поглед абсурдно, зар не? Но да се доближиме до суштината: - Ако сме среќни, ако имаме позитивни мисли и очекувања - ќе се создадат причини за да се оствари нашето расположение и позитивни очекувања (зарем ова не ни личи како да е извадено од „Моќта на подсвеста’’). Но ова да го поткрепиме со реален и пологичен пример: - Кога астролозите го прават хороскопот, всушност го забележуваат минатото. Светлоста која доаѓа од звездите, доаѓа од минатото бидејќи поминува огромни растојанија (од Сонцето до земјата стигнува за околу 8 минути) кои можат да се мерат и со илјади години. Во меѓувреме, звездата која ни ја праќа таа светлина можеби престанала да постои или ја променила својата положба која се мери според добиената светлина од неа. Со ова всушност астролозите иднината ја бараат во минатото. Низ последицата (која овде претставува наталната карта или хороскопот), астолозите покушуваат да проникнат во причината за животните случувања во иднината.

        Во рамките на сите религии имало „осведочени пророци’’ и верување во судбина, а посебно изразено на Исток, каде доминираат Исламот и Будизмот. Многу записи зборуваат за точни претскажување за судбини на различни народи или поединци (најчесто владетелите). Најпознати се Питијините пророчанства, Делфиските пророчанства, Пророчанствата на Нострадамус ... Но исто така е познато дека со овие пророчанства често пати се манипулирало од различни политички и економски причини.

       На крај како заклучок: 
           Ние имаме право на избор или слободна воља преку која можеме да влијаеме на иднината, но треба да ги познаваме природните законитости и да направиме правилен избор. ЗА СЕ ШТО СЕ СЛУЧУВА ПОСТОИ ПРИЧИНА, А СЕКОЈА ПРИЧИНА ИМА СООДВЕТНА ПОСЛЕДИЦА. 
        ЗАКОНОТ ЗА МЕЃУСЕБНАТА ПОВРЗАНОСТ НА ПРИЧИНАТА И ПОСЛЕДИЦАТА Е УНИВЕРЗАЛЕН ЗАКОН И НИКОГАШ И НИШТО НЕ Е СЛУЧАЈНО.

Парадокс на животот - денес

ПАРАДОКС НА ЖИВОТОТ - ДЕНЕС

СВЕТЛЕЧКО ТЕЛО

                                               СВЕТЛЕЧКО ТЕЛО

Во постот  „Повисоки форми на свест’’ видовме дека нашата свест (Индивидуалната Свест) е процес кој се дефинира во дадено ВРЕМЕ и ПРОСТОР, а се иницира во моментот на зачетокот на ембрионот (кога и се ускладуваат вибрациите на јајната ќелија  и сперматозоидите - како материјални процес, а од друга страна се конституира генетскиот код - како духовен процес).  Од тој момент, почнува Процесот на Индивидуа-лизација на Свеста која се манифестира низ три нивоа:  ниво на СВЕСТА, ниво на ВИБРАЦИЈА и ЕНЕРГИЈА и ниво на МАТЕРИЈА. Разгледувајќи го Нивото на Вибрации и Енергии, видовме дека и ова ниво се манифестира во неколку појавни форми:  Умот, Светлечкото тело,  Душата и  Аурата. Накратко видовме дека Умот е спона помеѓу Свеста и Материјата, но не ја разгледавме суштината и улогите на Светлечкото тело, Душата и Аурата. Овој пат ќе се задржиме на  суштината и улогата на Светлечкото тело.
    Значи СВЕТЛЕЧКОТО ТЕЛО е еден од важните елементи на нашата свест (Индивидуалната Свест) која е процес кој со времето се развива и созрева (Процесот на Индивидуализација на Свеста). По својата суштина Светлечкото Тело е и Енергија и Вибрација, се конституира со зачетокот на ембрионот и е дефинирано со генетскиот код на човекот (кој е духовен процес).

Манифестација и практична примена на Светлечкото Тело.

По својата суштина на делување и активирање, Светлечкото Тело можеме да го споредиме со делувањето на моќта на Подсвеста, но овде свесно се обраќаме до еден на елементите на Нашата Свест, кој е дел од нас, и кое се најдува над нашата глава. Замислувајќи го Светлечкото тело над нашата глава, си ја олеснуваме свесната комуникација со него бидејќи тоа се иницира во состојба на пониски мозочни бранови дожини, а и нашата концентрација при упатената молба е поголема. На овој начин мозокот е помалку оптоварен со разни дразби и приоритет дава на нашата желба упатена до Светлечкото тело.
Додека Светлечкото Тело одговара и дејствува само на позитивни и афирмативни молби (најчесто за само-излекување или излекување на други), моќта на подсвеста не води сметка за добронамерноста на упатената молба.  Затоа можеме да речеме дека улогата и начинот на дејствување на Светлечкото тело е многу поблиска со дејството на молбите упатени до Бог, Богородица или други светци во Христијанството. Вака направената споредба не ми дава право да тврдам дека станува збор за иста работа која различно се интерпретира во разни религиско-филозовски погледи и учења, ниту пак имам право да негирам различни погледи, но сакам да укажам на потребата од согледување на сличностите и понатамошни проучувања - бидејќи сметам дека меѓусебните оштри негирања (кои сега се присутни) навистина никому не му се потребни ако навистина се сака просперитет на човештвото.
       а) Самоизлекување.
Обично се препорачуваат разни шаблони за упатување на молба до Светлечкото тело за оздравување од некои заболувања на организмот или ослободување од болките во некои делови на телото, но јас мислам дека е побитно да се концентираме на упатената жеба до Светлечкото тело кое го замислуваме над нашата глава како реалност (кажавме зошто), и му ја искажеме нашата желба со верба дека светлечкото тело ќе ни ја исполни. Притоа многу е битно и нашето тело да завземе положба која ни овозможува опуштеност на телото (се препорачува седечка положба, но јас би препорачал и полуседечка состојба - добро сместен во фотелја и навален до оној степен кој ни дава најголема опуштеност на телесните мускули).
      б) Излекување на други луѓе.

Начинот на обраќањето до Светлечкото Тело е ист како и при Самоизлекување, но овде упатеното барање до нашето Светлечко Тело (не наредба, туку молба искажана на свој најпогоден начин) се однесува за другата особа. Овој начин на обраќање го викаме директен начин, но најчесто е подобро да го примениме индирекниот начин на обраќање при кој нашето Светлечко Тело го замолуваме да воспостави контакт со Светлечкото Тело на заболениот за да му помогне во неговото излекување.
На овој начин, поради интеракцијата на двете Светлечки тела, се умножуваат вибрациите и може да се постигне поголема ефикасност.
      За крај сакам да дадам образложение зошто не изнесов конкретни примери за обраќањето до Светлечкото тело. Зборуваме за Индивидуалната Свест која од својот зачеток започнува како Процес на Индивидуализација на Свеста, се развива и созрева. Овој процес, во различно време или друга личност, е различен. Затоа шаблоните не можат да важат универзално, битно е да се свати суштината и избере сопствен најпогоден начин на комуницирање со Светлечкото тело.

Христијански принципи за здрав живот

Христијански принципи за здрав живот
Човековото здравје отсекогаш било доминантна преокупација во човековото постоење. Се развиле разни теории и филозофски учења за здрав живот, но сите овие учења имаат и различни приоди и гледишта. Поради тоа и многу често меѓусебно се негираат и фундаментално се разликуваат во приодот кон целта. Актуелата званична медицина ја губи нашата доверба поради нејзиниот механички пристап, алтернативните терапии (засновани на хиндуски, будистички и други филозофски погледи) имаат поуравнотежен пристап кон човекот како физичко и духовно битие, но тешко се прифатливи за христијанските верници кои сметаат дека овие алтернативни терапии поседуваат необично и демонско потекло. Овде накратко ќе се осврнеме на христијанскиот поглед за зачувување на човековото зравје, преку согледување на осумте принципи според Божјиот план. Овие принципи Бог ги направил со цел да го сочуваме нашето здравје и ги лечиме болестите кои се последица на отстапувањето од божјите принципи. Иако на прв поглед делуваат толку очигледно и просто во споредба со современите достигнувања во медицината (трансплатација на срце, апарати за бубрежна дијализа и сл.), сепак вреди да се одвои време, воља и снага за да ги воведеме во својот живот. Овие мерки за заштита на здравјето и се познати и на званичната медицина која отсекогаш знаела дека превентивата е многу подобра од лечењето.
 Осумте принципи за кои станува збор се:
        1. Доверба во Бога
        2. Сончевата светлина
        3. Водата
        4. Умереноста
        5. Воздухот
        6. Храната
        7. Одморот
        8. Физичката активност
Да ја разгледаме накратко нивната суштина:

            1. Имунолошкиот систем претставува бедем во борбата против болестите. Бог поставил во нашето тело сложен систем на органи кои ќе не заштитат од опасности од средината која ни ја дал за живеење. Овој систем е осмислен да не заштити од се  - почнувајќи од најтешките болести па се до обичното преладување. Но нашите гревови и побуна против Бога, можат да предизвикаат чувство на оддвоеност од неговата сила и присуство. Постои можност имунолошкиот систем да ослабне поради чувство на кривица (Кралот Давид, во Псалмите го запишал своето личното искуство од ослабениот имунолошки систем како последица на чувство на кривица).

      Кога ќе научиме во потполност да веруваме во Божјите методи на лечење, можеме да имаме одлично физичко, ментално и духовно здравје.
            2. Сончевата светлина има многу добри особини за одржување на добро здравје и лечење од разни болести. Таа учесвува во разни физиолошки функции кои се познати или сеуште непознати за науката (хормонска рамнотежа, создавање одредени витамини, контрола на некои минерали во организмот и сл), а  ултравиолетовите зраци активно делуваат на смалувањето на штетните бактерии. Поради тоа пријатно се чувствуваме кога не огреат сончевите зраци, а  болните мора задолжително да  „добиваат’’ секој ден одредена доза на сончева светлина.
            3. Водата е скапоцена течност за нашето тело кое располага со совршен систем за циркулација и не дозволува дестабилизација на организмот поради дехидрација или преголема количина. Овој систем мора секојдневно да се надополнува со околу 7 до 8 чаши вода на ден, за да се надоместат загубите поради излачување, потење и дишење. Не е препорачливо водата да се пие уз јадењето бидејќи така се разблажуваат ензимите за варење на храна, но пожелно е храната добро да се сожвака за да се измеша со повеќе ензими кои се лачат во устата и го започнуваат процесот на варење. Водата е Божји дар и за надворешна употреба, одржување хигиена, и други потреби на човекот и живиот свет.
           4. Се што е прекумерно е штетно. Затоа во се мораме да бидеме умерени а бог се потрудил да не предупреди на различни начини. Човечкиот организам знае кога во нешто претерува, а и Библиските поуки не предупредуваат на штетните последици од неумереноста (прејадување, препијување, преголем физички напор и сл).
           5. Без воздух човекот неможе да преживее. Но Бог ни го дал чист за одредена намена, а ние сме го загадиле. Дрвјата, зеленилото и водата помагаат во пречистувањето на воздухот и додаваат корисни негативни јони. Ако сакаме да имаме здрав живот, мораме да ја вратиме природната средина ослободена од негативните дејства на човекот.
           6. Неправилната исхрана е причина за многу тешки заболувања кај човекот. Нашата исхрана е богата со масти од животинско потекло и јаглено хидрати, а сиромашна со растителни влакна, нискокалорични состојки и витамини. Библиските совети за храната  се доволни за правилна и здрава исхрана.
           7. Одмор:  -Додека сме будни, нашето тело е сконцентрирано на работата и движењата. Со одморот и сонот настанува телесно  уравнотежување на организмот и припрема за наредниот ден. Затоа одморот и сонот се многу битни за здрав  живот.
           8. Физичка активност:   - Бог го создал телото за работа, а без работа телото почнува да пропаѓа. Во оваа изрека многумина се увериле ако носеле гипс на раката или ногата - мускулестото ткиво се собира и омлитавува. При недостаток на физичка активност, покрај мускулите, слабеат и коските. Затоа мораме да сме свесни дека сталната физичка активност го одржува телото, ја подобрува циркулацијата, ја подобрува работата на срцето, го релаксира мозокот и целиот нервен систем - поради што е и главна компонента на програмата за борба против стресот..

Животната енергија и "енергетските вампири"

            КОЈ ГО КРАДЕ ЕНЕРГЕТСКИ ПОТЕНЦИЈАЛ НА ЧОВЕКОТ ?

         Во еден од претходните постови зборувавме за улогата на Енергетскиот потенцијал на човекот и начинот на неговото создавање. Како дел од живата природа, човекот е енергетско битие во кое постојано течат многу енергетски процеси од кои зависат сите функции во организмот. При застој на енергетските токови во одредени делови на телото, се јавуваат и првите знаци на болеста.
      Падот на животната енергија предизвикува проблеми со здравјето кои се манифестираат како замор, недостаток на енергија за секојдневните активности и на крај заболување на органот чии енергетски токови се прекинале. Оваа енергија ја создава самиот организам (со редовно внесување на храна) а делумно ја прима  и од универзалната енергија која е присутна насекаде околу нас.

      Природно е да постои и размена на енергијата меѓу луѓето, но проблемот се јавува кога некои луѓе почнуваат постојано да земаат од енергетскиот потенцијал на другите и да нанесуваат штета на околината.Тоа се личности кои стално земаат а ништо не даваат на луѓето со кои контактираат. Многу често тоа го прават несвесно бидејќи нивните енергетски токови се прекинале а недостатокот го компензираат со земање на енергијата од другите луѓе.
 Најчесто овие луѓе се наметливи и егоисти по природа, а со своето однесување постојано ја раздразнуваат околината со која контактираат. Во нивно присуство постануваме нервозни, раздразливи и безволни. Ако контактите се почести, тогаш ни се влошува здравствената состојба, постануваме осетливи на инфекции, добиваме неочекувани трауми и сл. Во контакт со нив, ние почнуваме лошо да се чувствуваме и да оболуваме а тие веќе многу подобро се чувствуваат бидејќи презеле дел од нашиот енергетски потенцијал. Ваквите луѓе се нарекуваат Енергетски вампири, а според природата на нивното дејствување можеме да ги групираме во две групи - соларни и лунарни.
       Соларните вампири се жестоки, сурови и агресивни луѓе, а нивната енергија е топла и сува. Поради недостаток на животна енергија, тие се мрзоволни, нерасположени, агресивни и спремни да настапат дрско, навредливо и отворено, за да предизвикаат конфликт и да уживаат во болката која ја причиниле на некого во нивната близина. Нив ги покренува завистта, злобата и омразата (тоа е целиот нивни енергетски свет), а со тоа да го подобрат своето расположение. Ако на провокациите на Соларниот вампир не се реагира, тогаш тој е спремен да удри само за да ја добие својата доза на отпадна енергија која ја цица од жртвата.
       Лунарните вампири имаат сосем спротивно однесување - тие се тивки, мирни, благи - но неприметно и мирно ја извлекуваат енергијата од нас. Нивната Лунарна енергија има јаки магнетни својства, таа е ладна и влажна. Лунарниот вампир стално се жали на своите проблеми, се прави дека ништо не разбира, има наивно однесување и постојано ни досадува. Не се расправа, не пцуе, но не труе постојано со исти работи и не вади од контакт. Се појавува на врата ненајавен, воопшто не му е гајле што имаш некои обврски и не реагира дури и кога отворено ќе му се рече дека е досаден. Таквиот човек секогаш има постојани и единствени проблеми, постојано не оптеретува со нив, ние му помагаме или го советуваме, но тој не престанува да се жали и да бара постојано внимание и сожалување од нас.  Тоа не раздразнува, ја губиме енергијата, животната активност ни се намалува и постануваме крајно напнати. Тој како ништо да не приметува и продолжува со своите жалопојки, кажани по којзнае кој пат. Колку и да го навредуваме, тој не замерува и се ќе стори за нас само да се дружи со нас бидејќи неговиот клуч ги отвора бравите на нашите енергетски канали. Према блиските луѓе и домашните може да биде груб и агресивен, но надвор од куќата е скромен, умален и страмежлив.
      Затоа мораме да научиме да ги препознаваме ваквите луѓе. Мораме а бидеме свесни дека негативно влијаат на нас и да ги избегнуваме. Тоа се најчесто луѓе во нашара околина, тоа може да биде нашиот комшијата, колегата од работа, блискиот роднина, некој службен соработник, и слично.
Совет: 

Пред да одлучиме да одиме на лекар (или психијатар), најдобро е да видиме кој е во нашата близина, кој ни ја одзема животната енергија и кои се причините за нашата состојба. Ако утврдиме дека околу нас постои некој енергетски вампир и ако можеме да се ослободиме од него, можеби лекарот нема да ни биде потребен.